ظهور داعش یا طرفداران (دولت اسلامی شام و عراق) در حدود یک‌سال‌ونیم پیش در بخش‌های شرقی کشور رسانه‌یی شد، ولی نهادهای امنیتی پیوسته رد می‌کردند تا اینکه در بهار سال روان خورشیدی جنایت‌های هولناکی را هواداران داعش در بخش‌هایی از ننگرهار مرتکب شدند.
هرچند پس از آن در چندین عملیات نظامی سرکوب شدند، ولی طوری که معلوم می‌شود هنوز خطرهای بالقوه‌یی از سوی این گروه تروریستی در شرق افغانستان به‌خصوص در ننگرهار همچنان پابرجاست.
در حمله‌یی که روز جمعه 28 عقرب توسط یک بمب‌افکن بی‌سرنشین امریکایی در مربوطات ولسوالی خوگیانی ننگرهار صورت گرفت یک قمندان داعش به‌نام “ملای بزرگ” با هفت تن از سربازانش کشته شدند. این خبر نشان می‌دهد که داعش همچنان در ننگرهار حضور فزیکی دارد و برای مردم یک خطر جدی محسوب شده می‌تواند.
در عین حال مقام‌های محلی در ولایت زابل از گسترش داعش در بخش‌هایی از آن ولایت ابراز نگرانی کرده و گفته‌اند که در چندین ولسوالی آن ولایت، بیرق‌های سفید طالبان به بیرق‌های سیاه داعش مبدل شده‌اند.
روز جمعه بسم‌الله افغان‌مل، والی ولایت زابل به رسانه‌ها گفت که گروه داعش در چندین بخش زابل مرکزهای مجهز ساخته‌اند و افراد طالبان پرچم‌های سفید را به سیاه تبدیل کرده‌اند.
عطا جان حق‌بیان، یک عضو شورای ولایتی زابل نیز این خبر را تایید کرده گفته که داعش در شش ولسوالی زابل فعالیت‌های خود را گسترش داده است.
در همین حال ذبیح‌الله مجاهد، کسی که خود را سخنگوی گروه طالبان معرفی می‌کند با نشر اعلامیه‌یی می‌گوید که ادعاهای ظهور دوباره گروه داعش در شش ولسوالی زابل حقیقت ندارد.
به گفته وی، ما چنین ادعاها را رد می‌کنیم و اطمینان می‌دهیم هیچ کسی به نام داعش در زابل نیست و فعالیت‌های امارت اسلامی به نام دیگران منسوب می‌گردد.
هرچند طرفداران داعش جز در ننگرهار در سایر ولایت‌ها رشد چندانی نکرده که یک خطر جدی برای دولت محسوب گردد، اما از آنجا که افراد وابسته به تفکر داعشی به جنایت‌های هولناک و بی‌باکانه‌یی دست می‌زنند، اعلام موجودی این گروه تروریستی موجب نگرانی مردم شده می‌تواند.
ولی آنچه برای دولت و مردم مهم است این می‌باشد که این روزها موصل که در واقع پایتخت داعش در عراق به‌حساب می‌آمد و بزرگترین پایگاه نظامی این گروه بود، به‌دست نیروهای دولتی عراق از وجود داعش تصیفه می‌شود و در عین حال هیچ شانس رشد مجدد برای داعش در سوریه نیز با توجه به ادامه حملات جنگنده‌های روسی و تلاش‌های ارتش سوری باقی نمانده است.
از این رو، افغانستان به عنوان آسیب‌پذیرترین کشوری که هم در مرزهای خود کنترول چندانی ندارد و هم پاکستان به حیث همسایه‌یی با بیشترین مرز مشترک از هیچ تلاشی علیه ما دست‌بردار نیست؛ این احتمال قوت می‌گیرد که از این فرصت نیز علیه افغانستان سواستفاده‌های منطقه‌یی صورت گیرد و داعشی‌های فراری را زمینه‌سازی نمایند تا برای تجدید قوا هم که شده افغانستان را پایگاه دوم انتخاب کنند.
از جانب دیگر تفکر سلفیزم که در سال‌های اخیر از مدارس پاکستانی توسط جوانان نوآموز علوم دینی در لایه‌های اجتماعی جامعه ما رخنه کرده نیز پتانشیل وسیعی را در اختیار گروه‌های تندور مثل داعش فراهم می‌سازد.
همچنان که بارها مشاهده شده شماری از همین جوانان با تفکر وهابیت از افغانستان در جنگ‌های سوریه و عراق اشتراک کرده‌اند. با توجه به محلوظات یادشده خوب خواهد بود حکومت ما برنامه‌های مناسبی علیه داعش در کشور در دستور کار داشته باشد.
از سویی هم طالبان می‌گویند ما اطمینان می‌دهیم کسی به‌نام داعش در زابل وجود ندارد و فعالیت‌های امارت اسلامی به‌نام دیگران مسما می‌گردند خود حرف قابل تامل است.
واقعیت امر این است که در شرایط موجود طالبان به‌دلایل حضور گسترده و پیش‌زمینه‌هایی که دارند برای مردم و دولت ما خطرناکتر از داعش هستند. این بخش از واکنشی طالبان برای دولت ما پیام واضحی دارد که زابل اگر نه توسط داعش، ولی در مخاطرۀ جدی طالبان قرار دارد.
چندی پیش در قتل عام افراد ملکی در غور که ظاهرا توسط افراد هوادار به داعش صورت گرفت نیز طالبان واکنشی تندی نشان داد و گفت که داد قربانیان بی‌دفاع غوری را از داعشی‌ها خواهند ستاند. هرچند این واکنش‌ها ساده انگاشته می‌شوند، ولی در واقع خطرناکتر از فعالیت‌های نظامی طالبان است.
طالبان با این کار از یک جهت می‌خواهد قدرت‌شان را به‌مردم بنمایانند و از جانبی هم در تلاش است پایگاه‌های اجتماعی خود را بازسازی کنند.
با این همه دولت ما به‌خصوص نهادهای امنیتی از کنار این مسایل به راحتی و بی‌اعتنایی تمام می‌گذرند. گویا هیچ آبی از آب تکان نخورده است.
طالبان یا داعش، هر دو دو گروه تروریستی‌اند و هر کدام می‌تواند برای امنیت مردم و توسعه اقتصادی ما خطرناک باشد.
حالا اگر دولت جلو فعالیت‌های نظامی این گروه‌ها را گرفته نمی‌تواند باید جلو چنین تبلیغات سازمان‌یافته و خطرناک را بگیرد. چون طوری که معلوم می‌شود طی سال‌های اخیر طالبان از فضای سایبر استفاده‌های عظیمی می‌کنند. درحالی که نهادهای امنیتی کشور به خواب‌های بی‌خبری و بی‌توجهی فرو رفته‌اند.
