خالده و مشیته؛ دخترانی از خانواده‌یی مسلمان به‌خاطر مکتب رفتن و فراگیری تعلیم و تحصیل، بارها از سوی برخی افراد “کافر” خوانده شده بودند.
خالده و مشیته دو بانوی خوستی است که چند سال پیش ده‌ها طعنه و افترا را به جان خریدند و ولایت‌شان را به هدف ادامۀ تحصیل ترک کردند و به کابل آمدند. دخترانی آرام و کم‌حرف، اما با اهدافی بلند. آنان برخلاف اکثر زنان افغان، با همکاری پدرشان علیه رسوم و برداشت‌های نادرست ایستاد شدند و اکنون دانشجوی رشتۀ طب هستند.
این دو دختر خوستی تا صنف هفتم در ولایت خوست درس خواندند، ولی نبود امکانات کافی و مخالفت‌های شدید با تحصیل دختران، باعث شد که سر از لیسۀ افغان‌ترک کابل درآورند. به سختی به دلیل ندانستن زبان فارسی وارد مکتب شدند، ولی با سربلندی فارغ گردیدند.
آنان در امتحان کانکور در رشتۀ انجینری کامیاب شدند، ولی به دلیل تعهدی که با پدرشان داشتند از ادامۀ تحصیل در رشتۀ انجنیری منصرف شدند و تحصیلات خودشان را در رشتۀ طب در یک دانشگاه خصوصی آغاز کردند.
خالده خواهر کوچکتر از مشیته در گفتگو با راه مدنیت می‌گوید که کامیابی و پیشرفت‌شان مدیون لطف پدرشان و مرحمت‌ها و امکاناتی است که لیسۀ افغان‌ترک برایشان مهیا کرده بود. او می‌افزاید: «بعد از فراغت یک شفاخانه در شهر خوست می‌سازیم و مردم را رایگان مداوا می‌کنیم.»
این دو بانو، هنوز روزگاری را که به خاطر مکتب رفتن مردم به آنان اتهام «کفر» را می‌زدند از یاد نبرده، ولی همچنان مصمم به خدمت هستند و آرمان‌های بزرگی دارند.
مشیته می‌گوید: «افراد جاهل به ما طعنه زدند، ما را کافر خواندند، ولی ما با تحصیل و دانش نشان می‌دهیم که گفته‌های‌شان جاهلانه بوده است.»
او نیز مثل خواهرش خالده آرزو دارد: «زمانی یک شفاخانه در ولایت خوست ایجاد کنند تا ضمن خدمت به مردم، مقداری از درآمد آن را به مکتب افغان‌ترک اختصاص دهند که شرایط خوبی را به خصوص برای تعلیم دختران مساعد ساخته است.»
لیسۀ افغان‌ترک، علاوه بر کادر مجرب علمی و امکانات آموزشی؛ برای دختران و پسرانی که از ولایت‌های دوردست هستند، خدمات خوابگاه به صورت جداگانه ارایه می‌کند.
فیض‌الرحمان مسلم، پدر این دو بانو می‌گوید: « امکانات و شرایطی که این مکتب مهیا کرده بود مرا قانع به ادامۀ تحصیل دور از خانه دخترانم کرد.»
آقای مسلم که حدود 62 سال سن دارد چشمانش اشکبار می‌شود و کاملا حس می‌گیرد و می‌گوید: «نمی‌دانم چطور از زحمات و زمینه‌سازی‌هایی که مکتب افغان‌ترک کرده، سپاسگزاری کنم. او موفقیت‌های دخترانش را نیز مدیون این مکتب می‌داند.»
در فرهنگ سنتی و قبیله‌یی برخی از مناطق کشور، تحصیل دختران هنوز هم ننگی برای خانواده محسوب می‌شود، اما پدر این دو بانو زمینۀ مسافرت و ادامۀ تحصیل فرزندانش را برخلاف طعنه‌های مردم محل فراهم کرد و دخترانش را به کابل فرستاد.
وی علت و انگیزه پشتیبانی از دخترانش برای ادامۀ تحصیل را با روایت خاطره‌یی؛ «نبود زنان معالج» در خوست عنوان می‌کند.
فیض‌الرحمان مسلم می‌گوید که در ولایت خوست حدود 75 درصد زنان به داکتر زن دسترسی ندارند و مجبور هستند در خانه درد را تحمل کنند و یا اینکه نزد داکتران مرد بروند.
پدر این دو بانو که به نوعی در مقابل سنت‌های پیش پاافتاده ایستادگی کرده، می‌گوید: «کسی که خود را بشناسد، خدا را می‌شناسد؛ او با ذکر این مقوله ادامه داد و گفت که انسان باسواد می‌تواند برای جامعه و کشور خدمات فراوانی ارایه کند.»
آقای مسلم به عملکردش افتخار کرده و اکنون نیز در برابر اندیشه‌های زن‌ستیزانه ایستادگی می‌کند و قصد دارد تا مقاطع بالای تحصیلی برای دخترانش هزینه‌های مالی کند.
اندیشه و فعالیت‌های این پدر زحمت‌کش، او را «دیوانه» در نظر اقارب و دوستان جلوه داده است.
برادر آقای مسلم یک مولوی است. او بارها به برادرش -فیض‌الرحمان مسلم- گفته است که «دختر مال مردم» است، هر زحمتی که برای آنان بکشی، فردا روز مجبور هستی آنان را به خانه کس دیگری بفرستی! این اقدام تو تاثیری به حال تو ندارد! او حتا برادرش را به خاطر فراهم‌آوری شرایط تحصیل «دیوانه» خطاب کرده بوده است، اما همین برادرش، حالا خواستگار این دختران برای پسران‌اش می‌باشد.
جامعۀ دور از تعلیم، نبود آگاهی و برداشت‌ها و تفسیرهای غلط از متون دینی باعث شده که زنان در اندیشۀ برخی از اقوام کشور محصور به آشپزخانه، شستن و فرزندآوری باشند.
اکنون اقدام این پدر و علاقۀ دختران‌اش می‌تواند زمینه‌ساز خوبی برای شکست مرزهای سنتی و برداشت‌های نادرست از متون دینی شود.
خوست در جنوب شرق کشور از ولایت‌های ناامن محسوب می‌شود که همواره خبرهای ناگوار از این ولایت مخابره شده است.
یادداشت: به علت برخی مشکلات از نشر عکس مصاحبه‌شونده‌ها خودداری کردیم.
رقیه کابلی/ راه مدنیت/ کابل
ددې دوه خویندو دا اقدام د ستایلو وړ بولم.
لیکن باید ووایم چې دوی مبالغه کړې ده خوست کې په زرګونه نجونې تعلیم کوي هیڅوک ورته کافر خطاب نه کوي نو دوی ته یې به یې ولې کوي؟!!
تاسې هم نادرست معلومات خپاره کړي دي.
آیا خوست نا امن ولایت دی؟!
آیا خوست کې زنانه ډاکټرې نشته؟
زه هلته بلد یم د خوست شیخ زاید پوهنتون د هېواد په سطح یو پرمختتللی پوهنتون دی چې نارینه او زنانه دواړه ډلې پکې تعلیم کوي.
الحمدالله ډېر ښه امن دی.
هلته خورا ډېر شخصي ښوونځي او پوهنتونونه دي.
از پدرى كه بخاطر فرزندان خود ايثار و فداكارى به خرج داده و ترك هاى كه زمينه رشد استعدادها را براى مردم افغانستان فراهم نموده جهان سپاس! از دولت تركيه خواهشمنديم تا از مداخله در امور مكاتب افغان ترك كه به عنوان نهادهاى نمونه و امكانات وافر خدمات ارايه مى كنند دست بكشد!