هيلاري كلينتون سه‌شنبه شب هفته گذشته به طور رسمی تبديل به نخستين زني شد كه نامزد يكي از دو حزب بزرگ امريكا گردید.
به تحلیل بسیاری از آگاهان، او در حال حاضر اين شانس را دارد که به عنوان نخستين زن در تاريخ به عنوان رييس‌جمهور وارد كاخ سفيد شود و سكان رهبري ايالات متحده را به دست گيرد.
در واقع حزب دموكرات امريكا بار ديگر توانست رویدادی متفاوت را در تاريخ سياسي اين كشور رقم بزند.
این در حالی است که چند ماه يا حتا چند هفته پيش، كمتر كسي باور داشت شخصي كه هيلاري را به عنوان نامزد نهايي حزب معرفي مي‌كند رقيب جدي او يعني برني سندرز باشد. سندرزي كه در طول رقابت‌هاي انتخاباتي امريكا بيشتر با چهره‌یي خشمگين و عصباني در پشت تريبیون حاضر مي‌شد.
او كه به عنوان سناتور ايالت ورمونت به پشت بلندگو آمد تا به رسم هميشگي راي ايالت خود را براي نامزدي حزب بخواند به جاي خواندن آرا رسمن اعلام كرد: «من هيلاري كلينتون را به عنوان نامزد حزب دموكرات براي انتخابات رياست‌جمهوري ايالات متحده معرفي مي‌كنم.»
اکثر تحلیل‌گران، این لحظه را لحظه‌یي غرور‌انگيز براي كنوانسيون حزب دموكرات امریکا عنوان کرده‌اند؛ لحظه‌یی از به نمایش گذاشتن همبستگي درونی این حزب به جهانیان و ملت امریکا. اتفاقي كه هفته پيش در كنوانسيون ملي جمهوري‌خواهان رخ نداد.
سه‌شنبه شب را شبي عاطفي در كنوانسيون دموكرات‌ها توصيف كرده‌اند. شبي كه بسياري با خنده گريه مي‌كردند و بسياري با ناراحتي؛ اما پس از اعلام نهايي نامزدي هيلاري كلينتون، در مونيتور بزرگي كه در بالاي استيج سالن محل برگزاري نصب شده بود، عكس ٤٤ رييس‌جمهور امريكا به ترتيب به نمايش گذاشته شد و زماني كه به تصوير باراك اوباما رسيد، ناگاه مكثي روي عكس به وجود آمد و با يك شكاف، تصوير هيلاري كلينتون ظاهر شد كه او در نيويارك به صورت زنده در حال تماشاي كنوانسيون بود و با ارتباط ويديويي و چهره‌‌یی خندان خطاب به حاضران اعلام كرد كه شما افتخاري باورنكردني را به من اعطا كرديد.
هيلاري در بين خيل تشويق‌ها در محل كنوانسيون گفت كه «اين پيروزي براي شما و اين شب نيز براي شماست. او خطاب به دختران كوچكي كه او را تماشا مي‌كردند گفت: «شايد من نخستين زني باشم كه رييس‌جمهور امريكا مي‌شود، اما يكي از شما‌ها نفر بعدي است.»
سه‌شنبه شب گذشته براي زناني كه به پشت تريبیون آمدند بسيار احساسي بود؛ احساسي كه نشان مي‌داد به يك پيروزي بزرگ دست پيدا كرده‌اند. احساسي كه حتا نامزدي كلينتون را براي خود موفقيت بزرگ مي‌دانستند.
نانسي پلوسي كه خود به عنوان يك زن تاريخ‌ساز در تاريخ امريكا شناخته مي‌شود و به عنوان نخستين زني بود كه در سال ٢٠٠٧ به رياست مجلس نمايندگان رسيد، اما زماني كه هيلاري به عنوان نامزد نهايي حزب معرفي شد بسيار پر شور و خوشحال بود.
به تحلیل آگاهان اما، حال كه هيلاري كلينتون به عنوان نامزد نهايي حزب معرفي شده، راه سختي پيش روي خود براي رسيدن به كاخ سفيد مي‌بيند و به نظر مي‌رسد برخلاف دونالد ترامپ كه به هيچ شخص و گروهي تضميني نداده و هيچ گونه تعلق خاطري به گروه خاصي ندارد هيلاري با انتظارات فراواني روبه‌روست.
حالا امريكا با دو انتخاب روبه‌روست، ترامپ يا كلينتون؛ دو انتخابي كه دو مسير متفاوت را در امريكا به نمايش مي‌گذارد. هيلاري كلينتون ادامه وضع موجود است. او به دنبال اصلاح در مسير فعلي است كه باراك اوباما در پيش گرفته. اما ترامپ هدفي روشن را دنبال مي‌كند و آن هم نابودي مسير فعلي است.
نظرسنجي‌ها به مانند گذشته براي كلينتون اميدوار‌كننده نيست، بل ترامپ را روز به روز نزديك‌تر به كلينتون و حتا بالاتر از آن به نمايش مي‌گذارد.
با پايان كنوانسيون ملي دموكرات‌ها امريكا از فضاي انتخابات درون حزبي خارج مي‌شود و آن زمان بايد منتظر مبارزه واقعي بود. جايي كه مناظره‌ها در آن تعيين‌كننده است و هر رفتار يا هر حركت غلط مي‌تواند به طور كامل سرنوشت يك نامزد را تغيير دهد تا كليد كاخ سفيد را به دست ديگري بسپارد.
با این حال آیا زمان آن رسیده که بزرگ‌ترین قدرت جهان، تغییر بزرگی را نیز به نمایش گذارد؟ آیا دموکراسی آمریکا زنی را سکاندار قدرت برتر جهان خواهد ساخت؟
