نمایندگان مجلس کشور، امروز وزیران دفاع ملی، داخله و رییس عمومی امنیت ملی را به دلیل سهل‌انگاری و غفلت در انجام وظایف‌شان، به مجلس فرا خوانده و مورد پرسش قرار می‌دهند.
انتظار می‌رود نمایندگان مجلس تعهدشان را نسبت به سرنوشت کشور به نمایش نهاده و مسوولان مورد نظر را بنا بر این واقعیت که در ابعاد و اشکال مختلف در انجام وظایف‌شان قصور ورزیده و غفلت کرده‌اند، از وظایف‌شان سبک‌دوش نمایند.
در روزهای پایانی سال 1395 درست پس از وقوع حادثه المناک شفاخانه سردار محمدداوودخان که بحث استیضاح مسوولان سکتور امنیتی در مجلس نمایندگان مطرح گردید، بنا بر هدایت رییس‌جمهور این موضوع به آغاز سال جدید موکول گردید.
البته این فاصلۀ زمانی برای استیضاح، نوعی همکاری با مسوولان مورد نظر تعبیر گردید که با استفاده از این فرصت آن‌ها بتوانند فارغ از نگرانی و کمبود وقت، با نمایندگان مجلس دیدار نموده و به رضایت خاطر و کسب آرای آن‌ها اقدام نمایند.
راویان اخبار اما می‌گویند که آن سوی قضیه، رنگ و بوی دیگر دارد و رییس‌جمهور خواسته که با طرح یک بازی ظریف، هم خاطر یار را آزرده نساخته و هم لعل مورد نظر را به دست بیاورد.
از همین رو، درست در نزدیکی موعود استیضاح، بحث انحلال پارلمان را مطرح کرده تا با بر افروختن احساسات و عواطف اعضای شورای ملی نسبت به این موضوع و اینکه مسوولان سکتورهای امنیتی مورد حمایت رییس‌جمهور قرار دارد، امکان سلب اعتماد از آن‌ها را با شلیک یک تیر به دو نشان فراهم نماید. هرچند این مورد بعدتر از سوی سرپرست دفتر سخنگوی ریاست جمهوری رد شد.
اما قطع نظر از درستی یا نادرستی این بازی، این واقعیت تلخ بر روح و روان تمام مردم افغانستان سنگینی می‌کند که مسوولان سکتورهای امنیتی در اشکال مختلف از انجام وظایف‌شان قصور ورزیده و نسبت به انجام تمام آنچه را که به مردم افغانستان وعده سپرده بودند کوتاهی کرده‌اند.
انتظار می‌رود نمایندگان مجلس با درک درست از حساسیت اوضاع امنیتی کشور و با توجه به کوتاهی و غفلت‌هایی که از این مسوولان سر زده است، این‌ها را از وظایف‌شان سبک‌دوش نموده و وجیبۀ ملی‌شان را در برابر مردم افغانستان به انجام رسانند.
همین گونه از رییس‌جمهور کشور نیز انتظار می‌رود به‌عنوان مسوول درجه اول کشور و به‌عنوان سرقوماندان اعلای قوای مسلح افغانستان، کسانی را به عنوان مسوولان سکتورهای امنیتی پیشنهاد نماید که علاوه بر داشتن تعهد و تقید اخلاقی نسبت به سرنوشت مردم، از دانش و تجارب لازم نیز در زمینه مسایل نظامی و امنیتی برخوردار باشند.
بی‌تردید افغانستان در بحران قحط‌الرجالی مواجه نیست که چهره‌های تاریخ‌زده و خواب‌آلود در مقام مدیریت سکتورهای امنیتی بنشینند و مردم افغانستان هر روز شاهد مصیبت‌ها و فاجعه‌های دلخراش باشند.
انکشاف اوضاع امنیتی در این اواخر، هشدار جدی نسبت به کم‌کاری و کج‌فهمی مسوولان سکتورهای امنیتی تعبیر می‌گردد که متاسفانه تا هنوز حساسیت لازم در این زمینه به مشاهده نرسیده است.
به همین دلیل انتظار می‌رود هم اعضای مجلس نمایندگان و هم جناب رییس‌جمهور در این زمینه توجه جدی مبذول داشته و اگر اقدام‌های جدی در این زمینه به عمل نیاید، فردا دیر خواهد بود.
