دکتور ملک ستیز؛ پژوهشگر ارشد علوم سیاسی، حقوق بین‌الملل و روابط جهانی
نماینده دایمی افغانستان در سازمان ملل متحد حق ندارد که تربیون یک ملت را در مجمع عمومی سازمان ملل متحد خموش سازد. بر بنیاد منشور سازمان ملل متحد سفیران دولت‌ها در سازمان ملل متحد، نمایندگان ملت‌های این بزرگ‌ترین سازمان بین‌المللی هستند. در این وضعیت حساس مردم ما به حمایت‌های جهانی نیاز دارد. بحران سیاسی، فقر و بی‌اعتمادی بی‌داد می‌کند. شما نماینده یک ملت هستید و باید از نام آن‌ها فریاد بکشید. دیپلومات خوب و تخصصی نماینده ملت در جهان است.
دیپلومات‌ها با استفاده از امتیازات زیاد روزهای بی‌شمار و خوشی را می‌گذرانند، اما روزهای بد باید جبران همه امتیازات را فراهم کند. نماینده دایمی افغانستان در سازمان ملل باید بیانیه رسمی را از نام ملت افغانستان تهیه کرده و به این مسایل به صورت جدی و عاجل بپردازد:
۱. بحران دولت
افغانستان به بحران دولت مواجه است. دولتی در افغانستان وجود ندارد و این مسوولیت جهان است تا بر بنیاد منشور سازمان ملل زمینه احیای دولت فراگیر ملی را فراهم کند. سپس مشروعیت داخلی و بین‌المللی قابل دست‌رسی است.
۲. بحران اجتماعی
افغانستان به بحران عمیق اجتماعی فرو رفته است. استکبار، تک‌محوری و تک‌فکری همه افغانستان را فرا گرفته است. جامعه جهانی بر بنیاد قوانین بین‌الملل باید مداخله (مثبت) کرده و سازکارهای حمایتی را برای بهبود وضعیت فراهم کند.
۳. بحران اقتصادی
فقر، بیکاری و بی‌سرنوشتی حیات یک ملت را تهدید می‌کند. این مسوولیت جامعه جهانی به ویژه شورای اقتصادی و اجتماعی است تا با طرح برنامه‌های عاجل جلو این فاجعه عظیم را بگیرد.
۴. بحران حقوق بشری
حقوق بشر در افغانستان در تهدید و تحدید جدی قرار دارد. جامعه جهانی بر بنیاد اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیون‌های هفت‌گانه حقوق بشر که ۲۰۰ کشور جهان را مکلف به تطبیق آن دانسته وظیفه دارد تا جلو فاجعه حقوق بشری را بگیرد. این بحران بصورت گسترده دامن‌گیر زنان افغانستان است. در قرن۲۱ زنان افغانستان از حق حیات، کار، تحصیل و تحرک بی‌بهره می‌شوند. این تصویر، ننگ جامعه جهانی است. سازمان ملل متحد باید به زودترین فرصت گزارش‌گر ویژه حقوق بشری در مورد افغانستان را تعیین کند. هم‌چنان کمیته زنان سازمان ملل باید ماموریت خاصی را برای بررسی وضعیت زنان به افغانستان تعیین کند.
۵. ژینوساید و تصفیه قومی
بر اساس گزارش‌ها ط.ا.لبان عملا دست به ژینوساید می‌زنند؛ هزاره‌جات و پنجشیر به‌صورت خاص قربانی این جنایت علیه بشریت هستند. جامعه جهانی مکلف است تا جلو ژینوساید را بگیرد تا به سان رواندا شرم‌سار بشریت و تاریخ نشود.
۶. حمایت‌های بشردوستانه
جامعه جهانی باید کنوانسیون‌های چهارگانه ژینوا را در افغانستان فعال سازد. ما به دهلیزهای حمایت‌های بشرخواهانه نیاز داریم. سیاست را از حمایت‌های بشرخواهانه جدا سازید. دولت‌های منطقه بر بنیاد قوانین بین‌الملل مکلف هستند تا این دهلیز را فراهم کنند.
اگر نماینده دایمی افغانستان در سازمان ملل متحد به این نکات عمده و حیاتی نپردازد، در برابر یک ملت شرم‌سار خواهد بود. دیپلوماسی امتیاز نه، بلکه یک ماموریت خطیر است. مردم بی‌گناه افغانستان سزاوار حمایت عاجل بین‌المللی هستند. این مردم قربانی جنگ‌های بین‌المللی به‌نام «جنگ علیه هراس‌افگنی جهانی» هستند. حالا زمان آن رسیده که جامعه جهانی مسوولیت پیامدهای این جنگ را به عهده گیرد.
