پدر و مادر خیلی بیشتر از آنچه فکرش را بکنند بر نگرش کودکان در مورد مسایل جنسی تاثیرگذارند. این یک باور اشتباه است که می‌گویند نوجوان‌ها دوست ندارند در مورد جنس مخالف و … با پدر و مادر خود صحبت کنند.
محققان می‌گویند بیشتر نوجوان‌ها در مورد چگونگی برقراری روابط عاشقانۀ سالم، اضطراب دارند و پریشانند.
حتی بدتر؛ محققان دریافته‌اند آزار جنسی و تنفر از جنس مخالف (مخصوصن از جنس زن) در میان جوانان گسترده بوده و آمار تجاوز جنسی بسیار بالاست.
به گفتۀ روانشناسان و پژوهشگران والدین باید گفتگوهای عمیق‌تر و صمیمانه‌تری در مورد عشق و مسایل جنسی با فرزندان خود داشته باشند. بررسی‌ها نشان می‌دهد نوجوانان پذیرای این گفتگوها و رهنمودها هستند. حدود 70درصد از نوجوانانی که از آن‌ها سوال شد، این‌گونه گفتند که آرزو دارند پدر و مادرشان در مورد جنبه‌های عاطفی و احساسی و جنسی رابطه با جنس مخالف، بیشتر با آن‌ها حرف بزنند.
خیلی از پدر و مادرها دقیقن نمی‌دانند چه زمانی و چگونه باید در مورد این‌گونه مسایل با کودکان گفتگو کنند. چنین بحث‌هایی را باید قبل از شروع بلوغ، آغاز کرد. در واقع این مسوولیت ماست که در مورد مسایل جنسی از همان دوران کودکی با کودکان حرف بزنیم. شما به عنوان پدر یا مادر نباید نسبت به چنین گفتگوهایی احساس ناراحتی یا معذب بودن کنید.
فرهنگ عامه به ما القا کرده که صحبت در مورد مسایل جنسی باید یک بار انجام شود و در یک چارچوب خاص مانند یک اتفاق تکرار نشدنی، با خجالت و سرهم بندی، معلوماتی به کودکان داده شود! اما این صحبتی است که باید مکرر و طی دوران کودکی و نوجوانی روی دهد.
هدف این است که آموزش جنسی از سنین پایین شروع شود و فرایندی همواره در جریان باشد، تا وقتی به سنین نوجوانی رسیدند و بیشتر و دقیق‌تر به این حوز‌ه‌ها وارد شدند، کار شما راحت‌تر باشد و مجبور نباشید بار سنگینی را به یک باره زمین بگذارید. اگر گفتگو در مورد مسایل جنسی همیشه جریان داشته باشد، بخشی معمول از مکالمات شما با فرزندان‌تان شده و احساس شرم و ناراحتی از آن حذف خواهد شد.
اگر صحبت در مورد مسایل جنسی را از همان سال‌های کودکی شروع کنید، اطمینان میان شما و فرزندتان نیز محکم‌تر شده و باعث می‌شود در سال‌های بعد، برای پرسیدن سوال‌هایش راحت‌تر به شما مراجعه کند.
طبیعی است که پدر و مادر در مورد معرفی مفاهیم جنسی به کودکان کوچک‌تر دچار اضطراب شوند اما یک راه ساده برای معرفی این مسایل به کودکان کوچک‌تر، آموزش اسامی درست اندام‌های بدن به جای استفاده از واژهای عامیانه و بعضی کودکانه و بی‌معناست. صحبت کردن در مورد اندام‌ها با زبان درست کمک می‌کند تا سختی گفتگو در مورد مسایل جنسی کاهش پیدا کرده و کودکان نیز برای صحبت، آماده‌تر شوند.
والدین می‌توانند از کنجکاوی طبیعی کودکان بهره ببرند؛ وقتی طفل خردسال‌تان سوال‌هایی می‌پرسد شما می‌توانید با عبارت‌های بسیار ساده به سوال‌هایی که مطرح کرده پاسخ دهید. یادتان باشد که در مواجهه با چنین سوال‌هایی نباید عصبانی شوید و کودک را سرزنش کنید یا بترسید و با سرهم بندی کردن از جواب طفره بروید چون کودک، گیج و آشفته خواهد شد.
برای صجبت در مورد بدن هرگز زود نیست. می‌توانید از اجازه گرفتن شروع کنید. کودکان می‌دانند که نباید بدون اجازه به اسباب بازی‌های دوستان خود دست بزنند و این می تواند به راحتی این‌گونه تعبیر شود که؛ کسی حق ندارد بدون اجازه به بدنش دست بزند و او هم نباید بدون اجازه این کار را کند.
کودکان در سن 9 یا 10 سالگی باید بدانند که بدن آن‌ها و همسالان‌شان به زودی شروع به تغییراتی خواهد کرد تا دستگاه تناسلی‌شان فعال شود. در سال‌های پایانی دوران ابتدایی والدین باید در مورد مهارت‌های ارتباطی با جنس مخالف با کودکان حرف بزنند، هر چند بیشتر اطفال در این سنین هنوز وارد رابطۀ خاصی با جنس مخالف خود نمی‌شوند اما با فراگرفتن مهارت‌های ارتباطی، برای زمانی که نسبت به روابط دوستانه و عاشقانه در سال‌های بعدی تمایل پیدا می‌کنند آماده می‌شوند.
این سال‌ها زمانی هستند که پدر و مادر سعی می‌کنند دربارۀ مسایل جنسی با فرزندان حرف بزنند و احتمالن بیشتر آن‌ها نیز این‌چنین می‌شنوند که: من نمی‌خواهم در مورد این طور چیزها با شما حرف بزنم! یا بسیار خب مادر، من خود این‌ها را بلدم!
والدین نباید تحت تاثیر اعتراض کودکان مبنی بر دانستن همه چیز در مورد مسایل جنسی قرار بگیرند. پدر و مادر می‌توانند به کودکان یادآوری کنند که: می‌دانم تو همین حالا هم خیلی چیزهای پیرامون مسایل جنسی می‌دانی اما باز هم باید با هم درموردش حرف بزنیم.
ممکن است کودکان در ظاهر وانمود کنند که به حرف‌های پدر و مادر گوش نمی‌دهند و توجهی ندارند اما در واقع خوب هم گوش می‌‌دهند!
فراموش نکنید که صحبت در مورد مسایل جنسی فقط مربوط به پیش‌گیری از بارداری نیست. والدین باید در مورد رابطۀ جنسی بی‌خطر نیز حرف بزنند و دربارۀ بیماری‌هایی که از طریق تماس‌های جنسی منتقل می‌شوند فرزندان را آگاه کنند. کودکان را از این بیماری‌ها نترسانید، بل فقط باید به عنوان گروهی از بیماری‌ها که باید آن‌ها را جدی گرفت معرفی‌شان کنید.
طی زندگی فرزندان‌مان، فرصت‌های بسیار زیادی وجود خواهد داشت که بتوانیم در مورد جنبه‌های گوناگون مسایل جنسی با هم حرف بزنیم. مهم این است که زودتر شروع کنیم و اغلب هم بحث آن را پیش بکشیم تا این‌گونه گفتگوها عادی شوند. پایه‌ریزی برای یک ارتباط باز و صمیمی کارتان را برای کندوکاو جنبه‌های پیچیده‌تر مسایل جنسی راحت‌تر می‌کند، جنبه‌های چالش‌برانگیزی که کودکان با بزرگ‌تر شدن خواه ناخواه با آن‌ها روبرو خواهند شد مانند عشق، روابط سالم و اخلاقیات.
وقتی پای عشق به میان می‌آید توصیه می‌شود پدر و مادر به کودکان در درک تفاوت‌ها میان جذب شدن‌های آتشین و ناگهانی و عشق بالغ کمک کنند. نوجوان‌ها ممکن است پریشان شوند و ندانند آیا احساسی که دارند عشق است یا سرمستی و هیجان. همچنین شاید درمورد نشانه‌های عشق سالم در مقایسه با روابط ناسالم دچار تردید شوند. پدر و مادر می‌توانند با مثال‌هایی از زندگی خودشان و اطرافیان و یا افراد مشهور، آن‌ها را راهنمایی کنند. به گفتۀ محققان این نشانه‌ها و معیارها باید حول این محور باشد که آیا هر دو طرف احساس امنیت، همدلی، امید و اطمینان دارند یا نه.
نوجوان‌ها برای اینکه بتوانند روابط سالمی برقرار کنند باید بدانند احترام در رابطه با جنس مخالف چه مفهومی دارد. به توصیۀ محققان و کارشناسان والدین باید انواع سوء‌استفاده‌های جنسی و روابط جنسی را برایش توضیح دهند (مثلن همجنسگرایی یا دگر جنسگرایی.)
حرف آخر اینکه فردی با اخلاق بودن، بخشی اساسی از داشتن روابطی سالم است، چه روابط دوستانه و چه روابط جنسی. اگر پدر و مادر به کودکان کمک کنند تا آن‌ها بفهمند چطور به دیگران احترام بگذارند و به دور از جنسیت و …، مراقب و با محبت رفتار کنند، کودکان می‌توانند در هر مرحله از زندگی‌شان، روابطی مسوولانه برقرار کنند.
اگر هنوز هم پدر یا مادری هستید که از گفتگو پیرامون مسایل جنسی با فرزندان خود واهمه دارید و نمی‌توانید خجالت و ترس را کنار بگذارید خوب است بدانید که: «هیچ منبع قابل اعتمادتر، درست‌تر و با کیفیت‌تری از شما برای فرزندان‌تان وجود ندارد که آن‌ها را نسبت به واقعیت‌های جنسی آگاه کند».
منبع: سایت برترین‌ها
