کمیسیون از چه جایگاهی قضیه‌های توهین، تحقیر، تهدید به مرگ و هتک حرمت از سوی یک کمیشنر را به تعویق انداخته است؟
راه مدنیت: بر اساس اسنادی که به‌دست روزنامه راه مدنیت رسیده است، کمیسیون مستقل انتخابات در مورد قضیه‌های توهین، تحقیر، لت‌وکوب، تبعیض قومی و توهین مذهبی‌یی که علیه مولانا عبدالله، کمیشنر این کمیسیون از سوی کبیر پناهی، رییس تکنالوژی معلوماتی این نهاد، سید بصیرعلی، پروگرامر ریاست تکنالوژی معلوماتی کمیسیون انتخابات و سمونوال اجمل رحیمی، قومندان قطعه نظامی کمیسیون‌های انتخابات ادعا شده، تا هنوز هیچ تصمیمی نگرفته و قضیه را مسکوت گذاشته است.
بر اساس نامۀ شماره۳۱۸۶ کمیسیون انتخابات در تاریخ ۴/۹/۱۳۹۸ که به امضای حوا علم نورستانی، رییس کمیسیون انتخابات به دفتر معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) به‌عنوان جوابیه فرستاده شده، نورستانی گفته است که «کمیسیون مستقل انتخابات موضوع مندرج نامۀ مورخ ۱۹عقرب ۱۳۹۸ که آن اداره محترم با کمیسیون مستقل انتخابات شریک ساخته است را بر مبنای قوانین نافذ کشور و موازین پذیرفته‌شدۀ بین‌المللی بررسی و تدقیق می‌نماید. کمیسیون مستقل انتخابات متعهد به بررسی و رسیدگی دقیق به موضوع بر مبنای مویدات قانونی بوده، چنانچه قبلا نیز این کمیسیون به موضوعاتی از این قبیل واکنش قانونی و به موقع انجام داده است.»
این جوابیۀ کمیسیون در حالی در تاریخ مذکور به یوناما مبنی بر بررسی این قضیه فرستاده شده است که پس از گذشت حدود سه ماه، این قضیه به شکل رسمی و قانونی از سوی مراجع مربوط پی‌گیری نشده است.
با این حال در آخرین جلسه یوناما با اعضای کمیسیون مستقل انتخابات که هفتۀ گذشته برگزار شده بود، این نهاد خواهان بررسی و پی‌گیری این قضیه‌ها شده است.
«چوچه خر و مردم سگ»
کبیر پناهی؛ رییس تکنالوژی معلوماتی کمیسیون مستقل انتخابات در نامه‌یی که به ریاست عمومی دارالانشای این کمیسیون فرستاده، خواهان رسیدگی به قضیه توهین، هتک حرمت و لت‌وکوب قرار گرفتن (سیلی خوردن) از جانب مولانا محمد عبدالله کمیشنر این کمیسیون شده است.
در این درخواست که در تاریخ ۱۵/۶/۱۳۹۸ با امضای کبیر پناهی به ریاست دارالانشای کمیسیون فرستاده شده، وی به‌صورت مشخص چنین گفته است: «طوری که در جریان قرار دارید، یک بست معاونت سخنگوی کمیسیون به اساس ایمیل ریاست منابع بشری به اعلان گذاشته شد، اما به‌دلیل عدم طی مراحل اداری بست و ایمیل معاونت اداری و مالی دارالانشا و هدایت شفاهی مقام ریاست دارالانشا که گفت تا هدایت کتبی به خاطر اعلان بست‌ها نباشد خودسرانه آن را نگذارید، بست را از اعلان کشیدم.»
وی در این نامه افزوده است: «اما به تاریخ ۱۴سنبله روز پنج‌شنبه حوالی ساعت ۴ بعدازظهر یاور امنیتی کمیشنر مولانا به دفترم آمده و با اکت نظامی گفت: مولانا صاحب شما را خواسته است عاجل به دفترش بیا. من گفتم خوب است. چند دقیقه بعد می‌آیم. طرف دارالانشا آمدم تا موضوع رفتن خود را با رییس دارالانشا در میان بگذارم، اما ایشان در دفتر نبود. در برگشتم از ریاست دارالانشا دوباره یاور امنیتی مولانا صاحب آمد و با قهر و اکت نظامی گفت “مگر تو را نگفتم عاجل بیا، حرکت کو.” بلاخره به دفتر مولانا صاحب رفتم. به محضی که در کوچ نشستم گفت کی گفت بست را از اعلان بکشی، گفتم به اساس هدایت رییس صاحب دارالانشا. سپس سمت دروازه حرکت کرد با تمام بی‌احترامی تمام گفت: چوب د … رییس دارالانشا می‌زنم بی‌شرف پست. در حین بیرون شدن من از اتاق با سیلی زد و من طرف دهلیز حرکت کردم و صدا کرد که بزنید این چوچه خر را، این مردم سگ را آدم کنید. من از دهلیز بیرون شدم. موضوع به مقام محترم عرض گردید. امید است رسیدگی شود و همچنان خواهان اعاده حیثیت می‌باشم.»
«تهدید به مرگ»
افزون بر این و بر اساس سند دیگری که در دسترس روزنامه راه مدنیت قرار گرفته که در آن، صورتِ قضیۀ تهدید به مرگ، توهین و فحش مذهبی به سید بصیرعلی یکی دیگر از کارمندان ریاست درالانشا و فحش و دشنام به همکاران بین‌المللی از سوی مولانا محمد عبدالله؛ عضو کمیسیون مستقل انتخابات با امضای شاهدان عینی داخلی و خارجی، گزارش و تایید شده است که «کمیشنر مولانا به تهدید، توهین و هتک حرمت محترم بصیرعلی پرداخته و وی را تهدید به مرگ نموده و توهین مذهبی و دشنام‌هایی کوچه‌یی داده و در کنار آن مشاورین تخنیکی و کمیشنران بین‌المللی کمیسیون و مشخصا (یو.ان.دی.پی) را نیز توهین و تحقیر نموده که الفاظ و حرف‌های ناسزای وی در قالب نوشتن نمی‌آید.»
در ذیل این گزارش کمیسیون آمده است که «این موضوع باعث شده است تا محترم سید بصیرعلی مجبورا استعفای خویش را نوشته و به ریاست دارالانشا ارایه نموده است، ریاست دارالانشا با توجه به حساسیت زمانی و به‌خاطر عدم فلج شدن روند ملی انتخابات استعفای وی را طی مراحل نکرده است.»
کبیر پناهی و سید بصیرعلی هر دو در گفتگو با خبرنگار روزنامه راه مدنیت، موارد فوق را تایید کرده‌اند و اینکه چرا این مساله، هنوز پی‌گیری نشده است، چیزی نمی‌گویند.
توهین و تحقیر برایم سخت تمام شد
بر اساس یک سند موجود دیگر، مولانا عبدالله به سمونوال اجمل رحیمی، قومندان قطعه نظامی کمیسیون‌های انتخابات به تاریخ ۴ ماه عقرب امسال نیز توهین کرده است.
در عریضه‌یی که اجمل رحیمی به ریاست دارالانشای کمیسیون انتخابات فرستاده، گفته است که به‌تاریخ ۴/۷/۱۳۹۸ سه پایه پهره‌داری سمنتی به دستور کمیشنر مولانا داخل کمیسیون انتخابات جابجا می‌شد که قطعه امنیتی کمیسیون از آن هیچ اطلاع نداشت و از جابه‌جایی آن مانع گردیدم تا همه اقدامات نظامی باید در هماهنگی این قطعه باشد.
آقای رحیمی نوشته است که پس از جلوگیری از این اقدام غیر قانونی، از سوی آقای مولانا به دفترش خواسته شدم و همان‌جا به من توهین کرده است.
اسناد به‌دست آمده نشان می‌دهد همان طور که کمیسیون انتخابات در بررسی و پی‌گیری قضیه کبیر پناهی و سید بصیرعلی هیچ اقدامی نکرده، در پیوند به توهین سمونوال اجمل رحیمی، قومندان نظامی قطعه کمیسیون‌های انتخابات نیز مسکوت مانده است.
آقای رحیمی در گفتگو با روزنامه راه مدنیت با تایید این سند می‌گوید: هر فرد از شهروندان این کشور بر اساس قانون از خود شخصیت حقیقی و حکمی دارد و از توهین و تحقیر مصون است.
وی افزود که من به عنوان یک افسر نظامی و در عین حال با انجام ماموریت‌های دشوار در کشور تا هنوز توهین و تحقیر نشده بودم.
وی در حالی که چشمانش را اشک گرفته بود تصریح کرد که این توهین و تحقیر برایم سخت و سنگین تمام شد. بر اساس قانون باید با مولانا عبدالله رفتار شود. توهین، زشت و جرم است و باید وی مورد پی‌گرد قانونی قرار بگیرد.
صراحت قانون اساسی و قانون انتخابات
بر اساس صراحت قانون اساسی کشور در فصل دوم، بخش حقوق اساسی و وجایب اتباع، ماده بیست و دوم آمده است که «هر نوع تبعیض و امتیاز بین اتباع افغانستان ممنوع است.»
همچنین بر اساس ماده بیست و چهارم این بخش قانون اساسی، تاکید شده است که «آزادی و کرامت انسان از تعرض مصون است. دولت به احترام و حمایت آزادی و کرامت انسان مکلف می‌باشد.»
اما در ماده شانزدهم قانون انتخابات به صراحت آمده است که عضو کمیسیون در حالات ذیل از وظیفه عزل می‌گردد: بند ۵: نقض احکام قانون اساسی افغانستان، این قانون و سایر قوانین نافذه و همچنین در بند۸ این قانون تصریح شده است: در صورت عدم رعایت حکم ماده هفدهم این قانون نیز عضو کمیسیون از وظیفه عزل می‌گردد؛ ماده هفدهم: «اعضای کمیسیون مکلف‌اند حین اتخاذ تصامیم، منافع علیای کشور و احکام قانون اساسی افغانستان را رعایت نموده و از اعمال هر نوع تبعیض و تعصب نژادی، قومی، منطقوی، حزبی، لسانی، مذهبی و جنسیتی اجتناب ورزند.»
عبدالله احمدی یکی از اعضای هیات رهبری گروه مشترک جامعه مدنی افغانستان می‌گوید: توهین، تحقیر، تهمت، لت‌وکوب برخوردهای خلاف کرامت انسانی با کارمندان توسط مدیران، مسوولان و روسای ارشد هر اداره خلاف قانون اساسی افغانستان، خلاف کنوانسیون‌هایی که افغانستان به آن‌ها پیوسته؛ مثل اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیون رفع تبعیض و خیلی از کنوانسیوان‌های دیگر است.
به گفته آقای احمدی، تبعیض‌های قومی و مذهبی جرم است و مجازات‌های مختلفی برای این موارد در نظر گرفته شده است. توهین و تحقیر عمل ناپسند است و جرم پنداشته می‌شود و خلاف قوانین بین‌المللی و داخلی است. مسلما افرادی که به‌چنین مسایل دامن می‌زنند باید مورد پی‌گرد قرار بگیرند.
قابل یادآوری‌ست که چندی پیش اسنادی در مورد جعل سن یکی دیگر از کمیشنران مستقل انتخابات؛ محمد حنیف دانشیار به رسانه‌ها درز کرد. جوابیه آقای دانشیار اما برای بسیاری مبهم و غیر قابل قبول باقی ماند.
تماس‌های بی‌جواب
تلاش کردیم برای جزییات بیشتر این اسناد و عدم رسیدگی به قضیه‌های توهین، تحقیر، لت‌وکوب، تهدید به مرگ و رفتار تبعیض‌آمیز قومی و توهین کارمندان کمیسیون انتخابات، نظر حوا علم نورستانی، رییس کمیسیون انتخابات را نیز داشته باشیم که کمیسیون از چه جایگاهی بررسی قضیه‌های توهین، تحقیر، تهدید به مرگ، لت‌وکوب و دشنام مذهبی و هتک حرمت از سوی یک کمیشنر را به تعویق انداخته است؟ اما موفق نشدیم.
با صراحت‌ها و اسنادی که در این قضیه موجود است، نه کمیسیون و نه هم مراجع عدلی و قضایی در این مورد برای مردم پاسخی دارند.
تلاش ما برای گرفتن دیدگاه آقای مولانا محمد عبدالله؛ کمیشنر کمیسیون انتخابات که این ادعاها علیه وی صورت گرفته، با تماس‌های مکرر نتیجه نداد.
گروه تحقیق روزنامه راه مدنیت
