کمیسسیون مستقل حقوق بشر در یک گزارش تازه اعلام کرد که تلفات ملکی در شش‌ماه نخست سال جاری میلادی نسبت به سال ۲۰۱۹، یازده درصد کاهش یافته است و در این مدت دوهزار و ۹۵۷تن ملکی کشته و زخمی شده‌اند.
راه مدنیت: این کمیسیون، امروز سه‌شنبه (۲۴سرطان) یافته‌های خود را در خصوص تلفات افراد ملکی، طی یک گزارش منتشر کرد. در این گزارش آمده که طی شش ماه ۸۸۰رویداد مختلف امنیتی صورت گرفته و در این رویدادها، دوهزار و ۹۵۷تن ملکی کشته و زخمی شده‌اند.
بر بنیاد این گزارش، در شش‌ماه یک‌هزار و ۲۱۳تن جان باخته و یک‌هزار و ۷۴۴تن دیگر زخمی هستند.
ارقام یادشده نشان می‌دهد که تلفات افراد ملکی در شش‌ماه نخست سال ۲۰۲۰میلادی، نسبت به شش ماه اول سال ۲۰۱۹میلادی ۱۱درصد کاهش یافته است.
در گزارش این کمیسیون آمده است: «در شش‌ماه نخست سال ۲۰۱۹میلادی سه‌هزار و ۳۳۸تن از افراد ملکی، از سوی طرفینِ جنگ قربانی شده بودند که شامل ۹۷۹تن کشته و دوهزار و ۳۵۹تن زخمی بودند. این ارقام نشان می‌دهد که در شش ماه نخست سال ۲۰۲۰میلادی، به‌گونۀ میانگین، هر روز ۱۶تن از افراد ملکی قربانی شده‌اند.»
یافته‌های کمیسیون مستقل حقوق بشر در خصوص تلفات کودکان نیز نشان می‌دهد که در نیمۀ نخست سال ۲۰۲۰، نسبت به شش‌ماه اول سال ۲۰۱۹میلادی، ۳۳درصد کاهش یافته است. در شش‌ماه اول سال ۲۰۲۰، مجموع کودکان قربانی به ۶۳۰تن رسید اما این رقم در نیمه نخست سال ۲۰۱۹ به ۹۵۱تن می‌رسید.
این کمیسیون، گروه طالبان را عامل تلفات غیرنظامیان می‌داند و در گزارش خود، ۴۸٫۵درصد تلفات را به جنگ‌جویان طالبان نسبت داده است.
در گزارش کمیسیون به صراحت آمده است: «یافته‌های ما از جریان منازعات مسلحانه می‌رساند که از مجموع تلفات افراد ملکی در شش‌ماه نخست سال ۲۰۲۰میلادی ۴۸٫۵درصد توسط گروه طالبان، ۲۶٫۷درصد توسط عاملان نامعلوم، ۱۵٫۵درصد توسط نیروهای حکومتی، ۶٫۳درصد توسط گروه داعش و ۲٫۳درصد توسط نیروهای بین‌المللی صورت گرفته است. باقی تلفات براثر فیر راکت‌های نیروهای پاکستانی در ولایات کنر، کندهار، پکتیا و خوست بوده است.»
کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان از حکومت، تحریک طالبان، امریکا و جامعۀ جهانی می‌خواهد که به پیشنهادهای کمیسیون در مورد مشارکت کارشناسان و مردم در مذاکرات صلح، که قبلاً با طرف‌های مذاکرات صلح شریک شده، توجه جدی کنند.
جهان امروز با مکر و فریب و حیله آذین است
شغالان ، روبهان، کفتارها را کفر آیین است
نباید انتظار نور در تاریکی شب داشت
ندارد راه ایمان در دلی که غرق در کین است
اگر سیال چون رودی به جایی میرسی آخر
اگر مرداب باشی سهم تو همواره تمکین است
همان هایی که در ظاهر ندای دوستی دارند
ولی در سینه هاشان حتم دارم قلب چرکین است
اگر از صلح می گویند در هر جای این دنیا
چرا این روزها ساکت شدند و ملک غمگین است
مگر یک کودک معصوم جنگی با جهان دارد
که از خونش لباس مادرش امروز رنگین است
(؟)