زلمی خلیل‌زاد، فرستاده ویژهٔ امریکا برای صلح افغانستان با استقبال از قطع‌نامه لویه‌جرگه مشورتی صلح، تاکید کرد که این جرگه فرصت تاریخی را برای ختم جنگ و تامین صلح پایدار به میان آورده است.
راه مدنیت: فرستاده ویژهٔ امریکا برای صلح افغانستان صبح امروز دوشنبه (۲۰اسد) در چند رشته توییت، از قطع‌نامه لویه‌جرگه و رهایی ۴۰۰زندانی طالبان از بند حکومت افغانستان استقبال کرد.
آقای خلیل‌زاد با جسورانه دانستن مشورت‌های اعضای لویه‌جرگه، افزود که این مشوره‌ها پس از ۴۰سال جنگ، فرصت تاریخی را به میان آورده است؛ فرصتی که برای مردم افغانستان، ثبات منطقه و امنیت جهانی اهمیت دارد.
به باور زلمی خلیل‌زاد، طی چند روز آینده رهایی زندانیان تکمیل و تیم گفتگوکننده حکومت افغانستان برای آغاز گفتگوهای بین‌الافغانی وارد دوحه پایتخت قطر شوند.
او همچنین گفت که حکومت افغانستان و گروه طالبان برای دست‌یابی به توافق درباره نقشه راه سیاسی و آتش‌بس دایمی برای پایان جنگ، روند مذاکره را آغاز کنند.
خلیل‌زاد معتقد است که واشنگتن در ۱۹سال گذشته از مردم افغانستان حمایت کرده و اکنون نیز این حمایت‌ها تا تحقق صلح پایدار ادامه خواهد داشت.
فرستاده ویژهٔ امریکا برای صلح افغانستان در حالی از مشورت‌های اعضای لویه‌جرگه مشورتی صلح استقبال می‌کند که اعضای این جرگه در قطع‌نامه خود با رهایی ۴۰۰زندانی طالبان موافقت کرده‌اند.
رییس‌جمهور غنی طی سخنانی در اختتامیه لویه‌جرگه، افزود که سه روز پس از لویه‌جرگه مشورتی، روند مذاکرات بین‌الافغانی آغاز خواهد شد.
با سلام و عرض ادب :
گیرم که خلق را به طریقی فریفتی
با چشم حقیقت بین تاریخ چه می کنی
به نظر من جرگه مشورتی صلح در راستای تأمین منافع امریکا دایر گردیده بود. نه منافع کشور بد بخت ما. این جرگه با هزینه سنگین ۳۳۰ میلیونی اش در واقعیت امر ادامه و تکرار بیهوده‌ی جرگه‌های قبلی است. از این جهت تمامی لویه‌جرگه‌ها به منظور به کرسی نشاندن اهداف شخص حاکم و مسئول وقت برگزار شده‌اند. منظور تمامی لویه‌جرگه‌های مشورتی که در افغانستان دایر شده‌اند، به کرسی نشاندن اراده و تصمیم حاکمان و تأمین منافع بیگانگان بوده است. هر وقت حاکمان می‌خواهند امر غیر مترقبه یا پر مسئولیتی را تحقق بخشند، لویه‌جرگه برگزار می‌کنند تا در آینده بگویند این مردم بودند که این موضوع را تایید یا رد کردند.
من در عقب این جرگه توطئه های زیادی را می بینم. و توقع هم می رفت که امریکا ( خلیل زاد) از تصمیم این جرگه حمایت کند. چون برنامه را طوری طراحی کرده اند که برنامه های مخرب استخباراتی و سیاسی و نظامی شان یکی پی دیگری نتیجه به منصه عمل ظاهر گردد.
صلحی را که ساز کرده اند، شاید خطرناکتر از جنگ باشد. زیرا عمق برنامه برای کسی معلوم نیست، و بشتر به یک پروژه می ماند، تا پروسه. و امریکا هیچ گاهی نیت خیر در قبال کشور ما به خصوص و کشور های اسلامی به صورت عام ندارد.
امریکا برای به کرسی نشاندن گپ ها و تحقق اهداف شوم خود از مهره های که سابقه جاسوسی برای انگلیس ها و روس ها را دارند استفاده می کند. و درین کار تا حد زیادی موفق هم بوده است.
به هر حال خلیل زاد که به رذیل زاد و ذلیل زاد در بین مردم شهرت دارد، مدعی صلح و حامی جنگ در کشور ما است. و از سه دهه به این سو در عقب تمام قضایا قرار دارد و مسبب تمام بدبختی ها بعد از حکومت کمونستی می باشد.
آن چه که به نام صلح در صلح در کشور ما جریان دارد بیشتر به پروژه می ماند تا پروسه. و ما سخت نگران سرنوشت کشور در ین بازی های استخباراتی هستیم. و نیت خیر را در کار هیچ یک نه می بینم. و کسانی هم در پای قطع نامه شورای صلح امضاء کردند، تاریخ از آن ها به نیکی یاد نخواهد کرد.
به هر حال عاقبت به خیر.